19 marca - Święty Józef, Oblubieniec Najświętszej Maryi Panny
W sprawie szczegółów życia św. Józefa musimy polegać na tym, co przekazały o nim Ewangelie. Poświęcają mu one łącznie 26 wierszy, a jego imię wymieniają 14 razy. Osobą św. Józefa zajmują się wprawdzie bardzo żywo także apokryfy: Protoewangelia Jakuba (z w. II), Ewangelia Pseudo-Mateusza (w. VI), Ewangelia Narodzenia Maryi (w. IX), Ewangelia Tomasza (w. II) i Historia Józefa Cieśli (w. IV), opowiadając o rodzinie Józefa, jego małżeństwie, pracy i śmierci; zbyt wiele w nich jednak legend, by można je było traktować poważnie. Niewiele mówią one także o latach dzieciństwa i wczesnej młodości Józefa.
Słowo na niedzielę - „Wejść w godzinę Syna Człowieczego”
V Niedziela Wielkiego Postu - J 12,20-33
Jezus mówił przed swoją męką: „Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn Człowieczy... Przyszedłem na tę godzinę”. Jezus używa słowa „godzina” określając nim ustalony przez Ojca moment dokonania dzieła zbawienia. Nadejście tej „godziny” oznacza rozpoczęcie Paschy – przejścia Jezusa z ziemi do Ojca w Niebie. „Godzina” Jezusa wskazuje na Jego uwielbienie i wywyższenie przez mękę, śmierć i zmartwychwstanie. To wywyższenie Jezusa rozpoczyna się z chwilą wejścia w uniżenie „do końca” – aż do śmierci krzyżowej.
Słowo na niedzielę - „Wytrwałość Boga”
IV Niedziela Wielkiego Postu - J 3,14-21
Św. Jan Ewangelista naucza, iż wielu ludzi zbliżało się do Jezusa widząc znaki, jakie On czynił. Wśród nich jest także Nikodem, członek Wysokiej Rady, człowiek uczony, o szerokich horyzontach, który w swoim myśleniu nie zamyka się szczelnie, jak czynią to faryzeusze. Udaje się on w nocy do Mistrza. Rozmowa toczy się w Jerozolimie, w bliżej nieokreślonym domu. Noc staje się symbolem – ewangelista chce opowiedzieć o ciemności niewiary, wciąż tkwiącej w sercu Nikodema, o jego lęku przed dokonaniem odważnego wyboru wobec ludu i pewnej potrzebie intymności, niezbędnej dla stawiających pierwsze kroki w kierunku światła. Doświadczając własnej niezdolności do zrozumienia nowego życia wskazanego przez Jezusa, Nikodem może swobodnie otworzyć się na dar, który pochodzi z góry.
4 marca - Święty Kazimierz, królewicz
Kazimierz urodził się 3 października 1458 r. w Krakowie na Wawelu. Był drugim z kolei spośród sześciu synów Kazimierza Jagiellończyka. Jego matką była Elżbieta, córka cesarza Niemiec, Albrechta II. Pod jej opieką Kazimierz pozostawał do dziewiątego roku życia. W 1467 r. król powołał na pierwszego wychowawcę i nauczyciela swoich synów księdza Jana Długosza, kanonika krakowskiego, który aż do XIX w. był najwybitniejszym historykiem Polski."Był młodzieńcem szlachetnym, rzadkich zdolności i godnego pamięci rozumu" - zapisał Długosz o Kazimierzu. W 1475 r. do grona nauczycieli synów królewskich dołączył znany humanista, Kallimach (Filip Buonacorsi).
Słowo na niedzielę - „Kto jest panem mojego życia?”
III Niedziela Wielkiego Postu - J 2,13-25
Dzisiejsze słowo warto zacząć od refleksji ks. Piotra Pawlukiewicza, który powiedział kiedyś m.in.: „Można w życiu nie grzeszyć, chodzić do kościoła i być abstynentem, i modlić się rano i wieczorem. Ale lejce, Panie Boże, to ja będę trzymał. Problem nie leży w tym, co ja robię. Problem leży w tym, kto decyduje. Można żyć bardzo pięknie, ale kto decyduje? Kto jest Panem tego życia?”.
Słowo na niedzielę - „W świetle Taboru”
II Niedziela Wielkiego Postu - Mk 9,2-10
W „Liście do artystów” (1999) św. Jan Paweł II napisał m.in.: „Piękno jest kluczem tajemnicy i wezwaniem transcendencji. Zachęca człowieka, aby poznał smak życia i umiał marzyć o przyszłości. Dlatego piękno rzeczy stworzonych nie może przynieść mu zaspokojenia i budzi ową utajoną tęsknotę za Bogiem, którą święty Augustyn, rozmiłowany w pięknie, umiał wyrazić w niezrównanych słowach: «Późno Cię umiłowałem, Piękności tak dawna a tak nowa, późno Cię umiłowałem»” (nr 16).