Słowo na niedzielę - „Jezusowa i moja tożsamość”
XXIV Niedziela Zwykła - Mk 8,27-35
W epoce badań, ankiet, plebiscytów popularności i sondaży łatwo możemy się przekonać, duże znaczenie w życiu ludzi odgrywa opinia. Można ją bardzo szybko zweryfikować na podstawie konkretnych słupków, wykresów i wyliczeń. Okazuje się, że pomimo błędu statystycznego, dane mogą okazać się jednak niewystarczające.Jak przekazuje ewangelista św. Marek, Jezus „udał się ze swoimi uczniami do wiosek pod Cezareą Filipową. W drodze pytał uczniów: Za kogo uważają Mnie ludzie?”. Dopiero Piotr wyznaje „Ty jesteś Mesjasz”. Apostołowie ku takiej wierze szli powoli. Był czas, gdy pytali: „Co to za człowiek, któremu nawet wicher i jezioro są posłuszne?”.
Uroczystość odpustowa - 16 września, godz. 11.30
Serdecznie zapraszamy wszystkich Parafian na sumę odpustową, która będzie odprawiona o 11.30 a przewodniczyć ją będzie ks. Roman GRABOWSKI proboszcz z Golasowic.
Odpust jest świętem całej parafialnej wspólnoty. W dzień odpustu, nie jest ważne to co zewnętrze: festyn, kramy z zabawkami itp. Centrum parafialnej uroczystości odpustowej jest suma połączona z procesją wokół kościoła. Ten dzień jest także okazją uzyskania tzw. odpustu za siebie albo za zmarłych (stąd nazwa odpust parafialny).
Kościół w swoim nauczaniu, odpusty dzieli na:
- odpust zupełny - czyli darowanie człowiekowi przez Boga wszystkich kar doczesnych za grzechy odpuszczone co do winy w sakramencie pokuty; uzyskanie takiego odpustu dla siebie prowadzi do uniknięcia kar czyśćcowych, a dla zmarłego daje ratunek z czyśćca.
- odpust cząstkowy - to częściowe darowanie człowiekowi przez Boga kar doczesnych.
Aby uzyskać odpust muszą być spełnione następujące warunki:
- spowiedź sakramentalna lub stan łaski uświęcającej,
- przyjęcie Komunii świętej,
- modlitwa w intencjach Ojca Świętego, (np. "Ojcze nasz" i "Zdrowaś Mario", "Wierzę w Boga",
- wykluczenie wszelkiego przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet powszedniego, inaczej mówiąc trzeba mieć “odrazę” do grzechu; (jeśli brak tego warunku odpust będzie cząstkowy)
- wykonanie czynności pobożnej obdarzonej odpustem (w przypadku odpustu parafialnego jest to nawiedzenie kościoła).
Nabożeństwo fatimskie
Wszystkich czcicieli Matki Bożej Fatimskiej zapraszamy do wspólnej modlitwy w czwartek 13.IX. na godzinę 19:30.
- Różaniec fatimski
- Msza św. z kazaniem okolicznościowym
- Procesja światła + apel Jasnogórski
Czym jest rocznica poświęcenie Kościoła własnego
W niedziele 9 września przeżywać będziemy w naszej parafii XXIV rocznicę Poświęcenia Kościoła Własnego, z tej okazji chcemy przybliżyć wiernym czym jest poświęcenie kościoła. W ciągu roku są dwa dni, szczególnie ważne dla każdej świątyni to: dzień jej patrona i rocznica poświęcenia. Pierwszy z nich jest odpowiednikiem naszych imienin - w tym dniu w kościele obchodzona jest uroczystość odpustowa (często przenoszona - ze względu na możliwość uczestnictwa większej liczby wiernych - na najbliższą niedzielę). Dzień rocznicy poświęcenia kościoła jest analogią do wspomnienia dnia przyjęcia chrztu. Przez chrzest człowiek staje się dzieckiem Bożym; a przez poświęcenie świątynia staje się budynkiem przeznaczonym do wyłącznej służby Bożej. Odtąd nie może on służyć żadnym świeckim celom.
Słowo na niedzielę - „Pokonać głuchotę”
XXIII Niedziela Zwykła - Mk 7,31-37
Ewangelia w sposób bardzo zwięzły określa życie i posłannictwo Jezusa z Nazaretu: „Dobrze uczynił wszystkim...”. Ten boski Nauczyciel był całkowicie inny niż uczeni w Piśmie czy faryzeusze – nauczał z mocą, której nie sposób było się oprzeć. Odwoływał się do powszechnie znanych świętych tekstów. Chętnie posługiwał się też obrazami wziętymi z przyrody, pracy na roli, sięgał do doświadczeń pasterzy, rybaków, bliskie Mu były troski gospodyni domowej.To pewnie z tego powodu przychodzili do Jezusa głównie ci, których dotykały różne niepowodzenia, garnęły się do Niego zarówno dzieci, jak i grzesznicy. Pan Jezus potrafił przywrócić wiarę w siebie,
Słowo na niedzielę - „Zanieczyszczenie serca”
XXII Niedziela Zwykła - Mk 7,1-8.14-15.21-23
Dla chrześcijan najważniejsze jest przykazanie miłości. Natomiast jeśli ktoś skrupulatnie przestrzega wszelkich praw, nie przepajając ich miłością, jest daleki od prawdziwej pobożności. Jest to pobożność pozorowana, na pokaz, która prowadzi do zakłamania osobowości. Nie dopuszcza do siebie, że niestety najbardziej oszukuje nie innych, ale siebie samego. Przy takiej postawie człowiek nigdy nie spotka się z Bogiem.