OŚWIADCZENIE
PRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI
PO NIEDZIELNYCH PROFANACJACH KOŚCIOŁÓW
Decyzja Trybunału Konstytucyjnego – dotycząca kwestii obrony życia dzieci chorych – spowodowała niezwykle emocjonalne reakcje wielu osób w naszym kraju.
Samo stanowisko Kościoła katolickiego na temat prawa do życia jest niezmienne i publicznie znane. „Świadoma i dobrowolna decyzja pozbawienia życia niewinnej istoty ludzkiej jest zawsze złem z moralnego punktu widzenia i nigdy nie może być dozwolona ani jako cel, ani jako środek do dobrego celu. Jest to bowiem akt poważnego nieposłuszeństwa wobec prawa moralnego, co więcej, wobec samego Boga, jego twórcy i gwaranta; jest to akt sprzeczny z fundamentalnymi cnotami sprawiedliwości i miłości. «Nic i nikt nie może dać prawa do zabicia niewinnej istoty ludzkiej, czy to jest embrion czy płód, dziecko czy dorosły, człowiek stary, nieuleczalnie chory czy umierający. Ponadto nikt nie może się domagać, aby popełniono ten akt zabójstwa wobec niego samego lub wobec innej osoby powierzonej jego pieczy, nie może też bezpośrednio ani pośrednio wyrazić na to zgody. Żadna władza nie ma prawa do tego zmuszać ani na to przyzwalać»” (Evangelium Vitae, 57).
OD SOBOTY 24. X. OBOWIĄZUJĄ NOWE ZASADY
1 OSOBA NA 7 m 2
DOLNY KOŚCIÓŁ
OSÓB 20
GÓRNY KOŚCIÓŁ
OSÓB 60
CHÓR
OSÓB 50
RAZEM: 110 OSÓB
BARDZO PROSIMY O PRZESTRZEGANIE WSZYSTKICH ZALECEŃ
D D M
DEZYNFEKCJA ,DYSTANS, MASECZKA
DZIĘKUJEMY - DUSZPASTERZE
OŚWIADCZANIE PRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI
PO DECYZJI TRYBUNAŁU KONSYTUCYJNEGO
Z wielkim uznaniem przyjąłem dzisiejszą decyzję Trybunału Konstytucyjnego, uznającą aborcję eugeniczną za niezgodną z Konstytucją Rzeczypospolitej.
Tą decyzją stwierdzono, że koncepcja „życia niewartego życia” stoi w jaskrawej sprzeczności z zasadą demokratycznego państwa prawnego. Życie każdego człowieka od momentu poczęcia do naturalnej śmierci przedstawia przed Bogiem taką samą wartość i powinno być w takim samym stopniu chronione przez państwo.
Słowo na niedzielę - „Największe przykazanie"
XXX niedziela zwykła - Mt 22, 34-40
Wśród związków chemicznych, niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania żywego organizmu, znajdują się witaminy. Gdy zabraknie jakiejś witaminy albo odpowiedniego środowiska dla danej witaminy, wtedy się jej nie przyswaja, a wręcz może zaszkodzić. Staje się trucizną. Tak dzieje się też również z brakiem miłości. Św. Jan Paweł II pokazywał w swoim nauczaniu, że miłość jest kluczem do zrozumienia człowieka i dlatego „człowiek nie może żyć bez miłości”. Można powiedzieć: teoretycznie brzmi pięknie. A praktyka życia codziennego pokazuje zupełnie inny obraz. Dlaczego? Ponieważ w naszym życiu jest wiele lęków, frustracji, niepowodzeń.
Tydzień Misyjny w Kościele
Niedzielą w ostatniej dekadzie października rozpoczyna się w Kościele tydzień misyjny. Jest to kolejna okazja do modlitwy i ofiary mającej na celu pomoc misjonarzom i ludziom ubogim w krajach misyjnych. Szczególnym polem do tej pomocy jest Afryka - kontynent ogromnych obszarów głodu, wojen i prymitywnych, niekiedy okrutnych tradycji. Nawet w krajach względnie spokojnych i o ustabilizowanych rządach (np. Tanzania), poziom życia ludności jest dla nas szokujący. Bo czy możemy sobie wyobrazić, jak można mieszkać w kilkanaście osób w glinianej lepiance, spać po prostu na klepisku razem z insektami, szczurami, mrówkami i innym robactwem? Jeść raz dziennie ciągle taką samą papkę bez smaku wyrobioną z mąki kukurydzianej.
SŁOWO METROPOLITY KATOWICKIEGO DO PRACOWNIKÓW SŁUŻBY ZDROWIA
Z OKAZJI ŚWIĘTA ŚW. ŁUKASZA
Drodzy Pracownicy Służby Zdrowia!
Święto patronalne Służby Zdrowia, które obchodzimy 18 października, w sposób oczywisty kieruje naszą myśl ku lekarzom, co jest o tyle naturalne, że Wasz patron – św. Łukasz, ewangelista, zgodnie z przekazem tradycji był z zawodu lekarzem. Wszyscy jednak zdajemy sobie sprawę, że w procesie ratowania zdrowia i życia ludzkiego uczestniczy cały zespół medyczny, a więc również pielęgniarki i pielęgniarze, położne, ratownicy medyczni, diagności laboratoryjni, farmaceuci, inni pracownicy szpitali i przychodni, bez których bardzo często sami lekarze pozostawaliby bezradni. Wszyscy oni są ważni i mają swoje miejsce w systemie ochrony zdrowia.