Czym są dni krzyżowe
Właściwa nazwa: Dni błagalne (rogationes, od łac. rogo - prosić, modlić się). Swoimi początkami sięgają chrześcijańskiej starożytności. Do dni błagalnych należą: święto św. Marka Ewangelisty (obchód stały 25 kwietnia) i trzy dni przed uroczystością Wniebowstąpienia Pańskiego (Dni Krzyżowe). Zasadniczo daje się im miejsce w trzy dni od VI Niedzieli Wielkanocnej do środy przed uroczystością Wniebowstąpienia Pańskiego. W dni błagalne urządza się procesje w kierunku pól, ze śpiewem litanii do Wszystkich Świętych oraz suplikacji. Dobrego Boga, Który swojemu stworzeniu "daje pokarm we właściwym czasie i otwiera rękę swoją" prosimy o dobre zbiory oraz o sprzyjającą pogodę.
Prosimy mieszkańców o przystrojenie Krzyży, a także obejścia. Zapraszamy wiernych do udziału we Mszy świętej popołudniowej w górnym Kościele w poniedziałek, wtorek i środę o godz. 17.00. Po Mszy św. odmówimy modlitwy o dobre urodzaje i Boże błogosławieństwo w pracy ludzkiej. W tym roku nie będzie procesji do przydrożnych krzyży.
Ilość osób Mogących Uczestniczyć w Naszym Kościele Parafialnym od 17.05
DOLNY KOŚCIÓŁ
POWIERZCHNIA 150 m - OSÓB 15
GÓRNY KOŚCIÓŁ
POWIERZCHNIA 400 m - OSÓB 40
CHÓR
POWIERZCHNIA 140 m - OSÓB 14
Bardzo proszę, aby przestrzegać wszystkich zaleceń Kontakt z Parafią 603 - 755 - 600
ZARZĄDZENIE ARCYBISKUPA KATOWICKIEGO
W SPRAWIE SPRAWOWANIA SAKRAMENTU POKUTY I POJEDNANIA
z dnia 16 maja 2020 r.
1. W nawiązaniu do p. 4. Zarządzenia z dnia 4 maja br. ponownie zachęcam wiernych do korzystania w okresie wielkanocnym, który trwa do Niedzieli Najświętszej Trójcy (7 czerwca) z Sakramentu Pokuty i Pojednania i do pełnego uczestnictwa we Mszy świętej, tzn. z przyjęciem Komunii św. Jest to wymóg przykazania kościelnego. Można go wypełnić, uczestnicząc we Mszy św. również w dni powszednie, do czego usilnie zachęcam wiernych.
2. W celu ułatwienia możliwości przyjęcia Sakramentu Pokuty i Pojednania polecam powrót do praktyki dyżuru spowiedników w wyznaczonych i ogłoszonych wiernym godzinach, przede wszystkim przed każdą Mszą świętą, ale także dodatkowo w soboty oraz w innych terminach, stosownie do miejscowych tradycji i potrzeb.
Spowiedź może odbywać się:
a) nadal poza konfesjonałem (co jest zalecane) w przystosowanych pomieszczeniach, odpowiednio dezynfekowanych i często wietrzonych, z zachowaniem obowiązujących norm sanitarnych;
b) w tradycyjnych konfesjonałach – z zachowaniem szczególnej ostrożności i wszystkich obowiązujących norm sanitarnych, za co szczególną odpowiedzialność ponosi proboszcz/administrator parafii, a bezpośrednio spowiednik.
Szczęść Boże!
† Wiktor Skworc
Arcybiskup Metropolita
Katowicki
Katowice, 16 maja 2020 r., w święto św. Andrzeja Boboli, prezbitera i męczennika, patrona Polski
SŁOWO METROPOLITY KATOWICKIEGO
W ZWIĄZKU ZE ŚWIĘCENIAMI PREZBITERATU I METROPOLITALNYM ŚWIĘTEM RODZINY
Drodzy Diecezjanie!
Obecna sytuacja epidemiologiczna zmieniła całkowicie nasze codzienne życie
i pokrzyżowała wiele planów duszpasterskich. „Nowa normalność” każe szukać nowych rozwiązań, dzięki którym choć po części będzie można zrealizować zaplanowane wydarzenia i odnaleźć się w zaistniałej rzeczywistości.
- W najbliższą sobotę, 16 maja, o godz. 10 w katowickiej katedrze przeżywać będziemy uroczystość święceń prezbiteratu. Do ich przyjęcia przygotowuje się 3 diakonów. Polecam ich szczególnej modlitwie wiernych. Obowiązujące zasady i warunki sanitarne nie pozwalają na udział wszystkich chętnych diecezjan w uroczystej liturgii, podczas której archidiecezja katowicka wzbogaci się o nowych duszpasterzy. Zachęcam do łączności w modlitwie i uczestnictwa poprzez transmisję internetową i za pośrednictwem naszego Radia eM.
16 Maj - Święto św. Andrzeja Boboli, męcz., patrona Polski
Andrzej urodził się 30 listopada 1591 r. w Strachocinie koło Sanoka. Pochodził ze szlacheckiej rodziny, bardzo przywiązanej do religii katolickiej. Nauki humanistyczne wstępne i średnie wraz z retoryką Andrzej pobierał w jednej ze szkół jezuickich, prawdopodobnie w Wilnie, w latach 1606-1611. Tu zdobył sztukę wymowy i doskonałą znajomość języka greckiego, co ułatwiło mu w przyszłości rozczytywanie się w greckich ojcach Kościoła i dyskusje z teologami prawosławnymi.
31 lipca 1611 r., w wieku 20 lat, wstąpił do jezuitów w Wilnie. Po dwóch latach nowicjatu złożył w 1613 r. śluby proste. W latach 1613-1616 studiował filozofię na Akademii Wileńskiej, kończąc studia z wynikiem dobrym. Ówczesnym zwyczajem jako kleryk został przeznaczony do jednego z kolegiów do pracy pedagogicznej. Po dwóch latach nauczania młodzieży (1616-1618), najpierw w Brunsberdze (Braniewie), w stolicy Warmii, a potem w Pułtusku, wrócił na Akademię Wileńską na dalsze studia teologiczne (1618-1622), które ukończył święceniami kapłańskimi (12 marca 1622 r.). Rok później dopuszczony został do tak zwanej "trzeciej probacji" w Nieświeżu.
15 maja - Święta Zofia, wdowa, męczennica
Greckie imię Zofia znaczy tyle, co "mądrość". W IV w. Konstantyn I Wielki wystawił w Konstantynopolu bazylikę ku czci "Mądrości Bożej", którą w wieku VI cesarz Justynian (+ 565) rozbudował i upiększył tak dalece, iż należała do najwspanialszych świątyń chrześcijaństwa. Być może, że właśnie ta świątynia Hagia Sophia (Świętej Mądrości Bożej) spopularyzowała imię Zofii.
Posiadamy wiele żywotów św. Zofii w różnych językach, co świadczy, jak bardzo jej kult był powszechny. Są to jednak żywoty bardzo późne (wiek VII i VIII) i podają tak nieraz sprzeczne informacje, że trudno z nich coś pewnego wydobyć. Według tych tekstów Zofia miała mieszkać w Rzymie w II w. za czasów Hadriana I. Była wdową i miała trzy córki: Pistis, Elpis i Agape (Wiarę, Nadzieję i Miłość). Dziewczynki miały mieć odpowiednio 12, 10 i 9 lat. Namiestnik Antioch wezwał Świętą, by złożyła ofiarę kadzidła na ołtarzu bogini Diany. Kiedy Zofia stanowczo odmówiła, wyprowadzono jej nieletnie dzieci i poddano na oczach matki wyszukanym torturom. Nie załamało to wszakże bohaterskiej matki. Owszem, zdobyła się na to, że zachęcała swoje dzieci do wytrwania. Namiestnik, zdumiony takim męstwem, miał pozostawić Zofię przy życiu. Ta jednak zmarła z boleści za córkami na ich grobie.