KOMUNIKAT METROPOLITY KATOWICKIEGO
NA DZIEŃ MODLITWY I POMOCY KOŚCIOŁOWI NA WSCHODZIE
Drodzy Diecezjanie! Siostry i Bracia!
W niedzielę 6 grudnia po raz 21. Kościół w Polsce obchodzi Dzień modlitwy i pomocy Kościołowi na Wschodzie. W duchu adwentowego oczekiwania chcemy solidaryzować się z tymi, którym przyszło żyć i tworzyć wspólnotę wierzących za naszą wschodnią granicą. Zdajemy sobie sprawę, że wielu z nas rodzinnie bądź historycznie związana jest z tamtymi terenami. Wszystkich łączy Chrystus, który gromadzi nas na świętej Wieczerzy oraz poczucie odpowiedzialności za Kościół, szczególnie za znajdujących się w potrzebie.
Kościół katolicki na Wschodzie w zdecydowanej większości znajduje się w mniejszości. Wierni żyją nierzadko w skrajnym ubóstwie, ale, jak podkreślają pracujący wśród nich kapłani, potrafią cieszyć się małymi rzeczami i dziękują za każdy nawet najdrobniejszy gest pamięci i dar serca. Dzisiejszy dzień za wschodnią granicą jest dniem wdzięczności za tych, którzy pomagają duchowo i materialnie.
6 grudnia - Święty Mikołaj, biskup
Mikołaj urodził się w Patras w Grecji ok. 270 r. Był jedynym dzieckiem zamożnych rodziców, uproszonym ich gorącymi modłami. Od młodości wyróżniał się nie tylko pobożnością, ale także wrażliwością na niedolę bliźnich. Po śmierci rodziców swoim znacznym majątkiem chętnie dzielił się z potrzebującymi. Miał ułatwić zamążpójście trzem córkom zubożałego szlachcica, podrzucając im skrycie pieniądze. O tym wydarzeniu wspomina Dante w "Boskiej komedii". Wybrany na biskupa miasta Miry (obecnie Demre w południowej Turcji), podbił sobie serca wiernych nie tylko gorliwością pasterską, ale także troskliwością o ich potrzeby materialne. Cuda, które czynił, przysparzały mu jeszcze większej chwały. Kiedy cesarz Konstantyn I Wielki skazał trzech młodzieńców z Miry na karę śmierci za jakieś wykroczenie, nieproporcjonalne do aż tak surowego wyroku, św. Mikołaj udał się osobiście do Konstantynopola, by uprosić dla swoich wiernych ułaskawienie.
ZAPROSZENIE DO „MIKOŁAJKOWEJ” MODLITWY ZA CHORE DZIECI
We wspomnienie św. Mikołaja, 6 grudnia, które w tym roku przypada w II Niedzielę Adwentu, chcemy wspólnie prosić o dary duchowe, w tym o łaskę zdrowia dla wszystkich dzieci, szczególnie chorych onkologicznie i cierpiących na inne schorzenia, zwłaszcza choroby uwarunkowane genetycznie o przewlekłym i ciężkim przebiegu. W duchu solidarności modlimy się za ich rodziców oraz za ich medycznych opiekunów.
Od kilku lat – właśnie w dzień św. Mikołaja – modliłem się w kaplicy pw. Aniołów Stróżów z młodymi pacjentami, ich rodzicami i personelem w Górnośląskim Centrum Zdrowia Dziecka im. św. Jana Pawła II. Mogłem też odwiedzić chore dzieci i młodzież na kilku oddziałach tego Centrum. W tym roku nasza wspólna, niosąca wsparcie i nadzieję modlitwa, nie jest możliwa ze względów na obowiązujące zarządzenia sanitarne.
Możliwa jest jednak zawsze duchowa bliskość, towarzyszenie i modlitwa wypowiedziana szczególnie Eucharystią, ofiarą Jezusa Chrystusa i naszą, którą odprawię w nadchodzącą niedziele w katowickiej katedrze Chrystusa Króla o godz. 10:30 w intencji chorych dzieci, leczonych aktualnie w katowickim Centrum.
Słowo na niedzielę - „Nawrócenie wejściem na drogę wiary"
II Niedziela Adwentu - Mk 1, 1-8
Ewangelia według św. Marka jest oszczędna w słowach, ale zawiera całą pełnię treści, przekazaną w prostej formie, inspirującej i wzywającej do wiary Jezus Chrystus jest Synem Bożym i obok tego faktu nie można przejść obojętnie. Ewangelia to nie tylko kronikarsko-katechetyczny zapis faktów z życia Jezusa, lecz przede wszystkim świadectwo wiary Ewangelisty i pierwotnego Kościoła oraz wezwanie do wiary skierowane do każdego, kto te słowa będzie czytał. Powinniśmy mieć świadomość, że wszystkie zapisane wydarzenia i słowa Jezusa odnoszą się także do nas i mają wpływ na nasze życie.
4 grudnia - Święta Barbara, dziewica i męczennica
Nie wiemy dokładnie ani kiedy, ani w jakich okolicznościach św. Barbara z Nikomedii poniosła śmierć. Przypuszcza się, że zapewne ok. roku 305, kiedy nasilenie prześladowań za panowania cesarza Maksymiana Galeriusza (305-311) było największe. Nie znamy również miejscowości, w której Święta żyła i oddała życie za Chrystusa. Późniejszy jej żywot jest utkany legendą. Według niej była piękną córką bogatego poganina Dioskura z Heliopolis w Bitynii (Azja Mniejsza). Ojciec wysłał ją na naukę do Nikomedii. Tam zetknęła się z chrześcijaństwem. Prowadziła korespondencję z wielkim filozofem i pisarzem Orygenesem z Aleksandrii. Pod jego wpływem przyjęła chrzest i złożyła ślub czystości. Ojciec dowiedziawszy się o tym, pragnąc wydać ją za mąż i złamać opór dziewczyny, uwięził ją w wieży. Jej zdecydowana postawa wywołała w nim wielki gniew. Przez pewien czas Barbara była głodzona i straszona, żeby wyrzec się wiary.
3 grudnia - Święty Franciszek Ksawery, prezbiter
Franciszek urodził się 7 kwietnia 1506 r. na zamku Xavier w kraju Basków (Hiszpania). Jego ojciec był doktorem uniwersytetu w Bolonii, prezydentem Rady Królewskiej Navarry. W 1525 r. Franciszek podjął studia teologiczne w Paryżu. Po uzyskaniu stopnia magistra przez jakiś czas wykładał w College Domans-Beauvais, gdzie zapoznał się z św. Piotrem Faberem (1526), zaś w kilka lat potem (1529) ze św. Ignacym Loyolą. Niebawem zamieszkali w jednej celi. Mieli więc dosyć okazji, by się poznać, by przedstawić swoje zamiary i ideały. Równocześnie Franciszek rozpoczął na Sorbonie studia teologiczne z zamiarem poświęcenia się na służbę Bożą. Duszą całej trójki i duchowym wodzem był św. Ignacy. Razem też obmyślili utworzyć pod sztandarem Chrystusa nową rodzinę zakonną, oddaną bez reszty w służbę Kościoła Chrystusowego. Potrzeba nagliła, gdyż właśnie w tym czasie Marcin Luter rozwinął kampanię przeciwko Kościołowi, a obietnicą zagarnięcia majątków kościelnych pozyskał sporą część magnatów niemieckich i z innych krajów Europy.